شهبازی

فعالین صنعت بیمه آشنایی چندانی با گردشگری ندارند و جزئیات آن را نمی‌دانند، حتی متوجه نیستند که می‌توان از این صنعت پول درآورد یا اینکه کجا باید ریسک را پوشش دهند/ در سال 2016 معادل پنج میلیارد دلار به تنهایی بر روی استارتآپهای تراول تک سرمایه گذاری شده و تمام این سرمایه‌گذاری‌ به صنعت گردشگری بازمی‌گردد.

در سال 95 بیمه ایران 4195 نفر، بیمه مرکزی 451 نفر و بیمه آسیا 2569 نفر نیروی شاغل داشته‌اند./ نیروی انسانی در بخش غیردولتی روندی رو به رشد داشته است.

اصل بازی این است که اینشورتک با استفاده از تکنولوژی‌های نوظهور در قواعد کسب‌و‌کار تغيير ايجاد کرده و بازی را برهم زده و قسمتی از کسب‌وکار شما را مختل مي‌کند، که براساس مختل‌کردن بخشی از کسب‌وکار و قسمتی از سهم بازار را کسب می‌کند/معضل موجود این است که در حال حاضر راجع به اینشورتک‌ها ادبيات مشترک، قانون، دستورالعمل و آیین‌نامه‌ ای در صنعت بیمه وجود ندارد./ بهتر است شرکتهای بیمه از اینشورتک‌هایی استفاده کنند که ریسک فعالیت با آنهاآن پایین آمده باشد.

با ثابت در نظر گرفتن سایر عوامل تأثیرگذار بر روی ضریب خسارت، در سه گروه اول یعنی بازه سنی 45 تا 59.9سال، رابطه سن مدیران با ضریب خسارت معکوس بوده است. اما با رد شدن سن مدیران از عدد عطف 60 سال (بیش از 23 درصد شرکت‌های بیمه‌ای در این بازه جای دارند)، رابطه رگرسیون ارتباط مثبت بین سن و ضریب خسارت را نشان می‌دهد. یعنی در این بازه سنی با افزایش سن آنها، ضریب خسارت شرکت نیز رو به رشد می‌گذارد.

نگاهی به استارت آپهای بیمه ای ایرانی نشان می دهد این کسب کارهای نوین بیشتر در مرحله فروش محصول وارد شده اند و همین امر سبب شده نحوه فعالیت انها اغلب شبیه هم باشد،علاوه براینکه ورود اغلب استارت اپهای ایرانی صرفا در مرحله فروش و بازار یابی سبب شده خلاقیت و نواوری کمتری شکل بگیرد و سایر لایه های بیمه گری از حضور استارت اپها بی نصیب بماند.