مدت زمان مطالعه : < 1 دقیقه

^{۱-          بيمه‌پذير بودن ريسك‌.}

^{۲-          شدت و تواتر ريسك.}

^{۳-          توجه به تابع توزيع ريسك و ميانگين و واريانس آن.}

^{۴-          سوابق عمليات بيمه‌اي آن رشته.}

^{۵-          اعمال تخفيف يا اضافه نرخ بر اساس سابقه بيمه‌گذار.}

^{۶-          در بيمه‌هاي اشخاص: عوامل متعارف بازار بيمه از جمله جدول مرگ و ميرو نرخ بهره فني.}

^{۷-          وضعيت ريسك از لحاظ رعايت استانداردهاي پيشگيري و ايمني.}

^{۸-          رعايت حد توانگري شركت.}

^{۹-          توجه به عوامل تشديد خطر.}

^{۱۰-       مدت بيمه.}

^{۱۱-       خطرات اضافي و استثنائات}

^{۱۲-       فرانشيز}

^{۱۳-       هزينه‌هاي اداري و عملياتي.}

^{۱۴-       عدم تبعيض غيرموجه در تعيين نرخ.}

^{۱۵-       امكان‌ واگذاري اتكايي بويژه در رشته‌هايي مانند كشتي و هواپيما كه كلوزهاي استاندارد دارند.}

^{۱۶-       مقررات بين المللي در رشته هايي كه جنبه بين‌المللي دارد و تابعي از كنوانسيون‌ها و موافقتنامه‌هاي بين‌المللي است.}

^{۱۷-       ارائه بيمه‌نامه در قالب بيمه‌هاي مشترك نبايد اصول حاكم بر محاسبه حق‌بيمه را نقض نمايد.}

^{۱۸-       توجه به اوضاع پيرامون بازار بيمه كشور.}

^{۱۹-       موازين فني و اصول آكچوئري رعايت شود و با لحاظ ماهيت رشته هاي بيمه اي، نرخ حق بيمه به نحوي تعيين گردد كه حق بيمه حداقل معادل مجموع هزينه هاي خسارت، هزينه هاي اداري، بيمه گري و كارمزد فروش پس از كسر درآمد سرمايه گذاري باشد.}

پایگاه جامع اطلاعات بیمه(اینشورنس اینفو)